Rozpoczynając własną działalność gospodarczą musimy posiadać środki finansowe, niezbędne do postawienia pierwszych kroków i dalszego rozwoju firmy. Istnieje wiele różnych źródeł finansowania przedsiębiorstw. W tym artykule przedstawimy kilka przykładowych źródeł, które są najczęściej wykorzystywane wśród przedsiębiorców otwierających nową firmę oraz tych, którzy prowadzą ją już od dłuższego czasu.
Długoterminowym celem każdego przedsiębiorstwa powinno być zwiększanie wartości rynkowej dzięki generowaniu jak największych dochodów. Prowadząc działalność gospodarczą przedsiębiorcy bardzo często korzystają z kapitału pochodzącego z różnych źródeł. Ze względu na ich występowanie, można je podzielić na źródła wewnętrzne oraz źródła zewnętrze.
Wewnętrzne źródła finansowania
Wewnętrzne źródła finansowania to mówiąc ogólnie finansowanie działalności gospodarczej z własnych środków, np. wkładu własnego lub wypracowanego zysku. Kapitał własny pochodzi przede wszystkim z przedsiębiorstwa. Może mieć też źródło u udziałowców bądź akcjonariuszy. Warto więc przed zaciągnięciem kredytu dokładnie przeanalizować aktualną sytuację i skorzystać – w miarę możliwości – z finansowania wewnętrznego za pomocą kilku dostępnych sposobów.
Najpopularniejszym wewnętrznym źródłem finansowania wśród osób zakładających własną działalność gospodarczą jest wkład własny. Wykorzystanie własnych, zaoszczędzonych na prywatnym rachunku środków finansowych to najbardziej optymalne rozwiązanie. Jego niewątpliwą zaletą jest bezpieczeństwo, bowiem wykorzystujemy swoje pieniądze, nie ponosi się przy tym ryzyka wysokich odsetek w razie ewentualnego niepowodzenia. Podstawową wadą jest natomiast konieczność posiadania takich środków, co wiąże się z wieloma latami oszczędzania.
Inną formą finansowania może być zysk netto z roku poprzedniego. Taki zysk, zwany również zyskiem zatrzymanym jest przeznaczany do rozwijania działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Wartość osiągniętego zysku jest w głównej mierze uzależniona od wysokości przychodów oraz kosztów. Zysk zatrzymany jest zatem tą częścią zysku, która pozostaje w przedsiębiorstwie, służąc do inwestycji i dalszego rozwoju działalności.
Wewnętrznym źródłem finansowania może być także amortyzacja. Jest to proces polegający na zmniejszaniu wartości aktywa trwałego w określonym czasie na skutek jego zużywania. Uwzględnia się to w kosztach, dzięki czemu można sporządzić odpis amortyzacyjny, który wpłynie na zmniejszenie się podstawy opodatkowania, a w związku z tym należnego podatku dochodowego. Odpisów amortyzacyjnych dokonywać można co miesiąc, kwartał bądź na zakończenie roku podatkowego.
Coraz popularniejszym źródłem finansowania w ostatnich latach stał się również faktoring. Jest to usługa finansowa pozwalająca na szybkie otrzymanie należnych środków, które „zalegają” na wystawionych fakturach. Proces ten polega na wykupie przez faktora (firmę faktoringową) należności z tytułu sprzedaży towarów lub usług od faktoranta (przedsiębiorstwa). Firma faktoringowa pobiera z tego tytułu niewielką opłatę, pomniejszając wartość należności. Jest to dobra opcja dla przedsiębiorstwa, które chce zachować płynność finansową, w przypadku gdy posiada wiele faktur z odroczonym terminem płatności.
Wyróżnić można kilka rodzajów faktoringu:
Faktoring pełny – pozwalający zmniejszyć ryzyko niewypłacalności kontrahenta. Ryzyko braku zapłaty przejmuje bowiem na siebie faktor, po wcześniejszym przeanalizowaniu jego wiarygodności
Faktoring niepełny – ryzyko pozostaje po stronie faktora
Faktoring mieszany – ryzyko ponoszą zarówno faktor jak i przedsiębiorca
Faktoring cichy – jego główną zaletą jest to, że kontrahent nie wie o przejęciu należności przez faktora, co pozwala zachować dobre relacje pomiędzy nim a przedsiębiorcą
Faktoring jawny – w jego przypadku kontrahent dowiaduje się o sprzedaży wierzytelności faktorowi.
Zewnętrzne źródła finansowania opisane zostały w drugiej części artykułu.
